2011, ജൂൺ 14, ചൊവ്വാഴ്ച

പറവകള്‍

  
ജീവിതം കൊണ്ട് ഒരു പ്രയോജനവും തനിക്കും ആര്‍ക്കും ഇല്ലെന്നു തോന്നുമ്പോള്‍ എന്ത് ചെയ്യണം?.ആശകളും കാമനകളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഒന്നുമില്ലാതെ കുറെ നാളാകുമ്പോള്‍ മരവിച്ചു പോകുന്ന മനസ്സ് ,തന്നോട്‌ തന്നെ ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും നല്‍കുക,സ്വയം സംസാരിക്കുക .മറ്റൊരു ജീവന്റെ സാമീപ്യം ഉണ്ടാവതിരിക്കുക .ജീവിതം ഉന്മാദാവസ്ഥയിലെതുക .

 

ജീവിക്കുവാന്‍ കാരണങ്ങള്‍ വേണം,മരിക്കുവാനും .ഒന്നുകില്‍ സ്നേഹിക്കുക ജീവിതത്തെ അല്ലെങ്കില്‍ കഠിനമായി വെറുക്കുക.ജീവിച്ചു തീര്‍ത്ത നാളുകളില്‍ ഒരു പ്രയോജനവും കിട്ടുകയും നല്‍കുകയും ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ വെറുക്കുക ,നിര്‍ലോഭം .കേള്‍ക്കുവാന്‍  ഒരു കാതും കാണുവാന്‍ ഒരു കണ്ണും ചായുവാന്‍ ഒരു ചുമലും വേണം .പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാന്‍ ആളില്ലാതാവുക,വാടിയ മുഖം , തുറക്കാത്ത മനസ്സ് ,ഇവയില്‍ ഒരു മഞ്ഞു സ്പര്‍ശം നല്‍കുക 

 
        ഞാന്‍ എന്ന ജീവി ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടെന്ന് അറിയിക്കാന്‍ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്?ചെടികള്‍ക്ക് നനക്കുകയോ,പാട്ടു പാടുകയോ കസേര മറിചിടുകയോ ചെയ്യാം ,അതുമല്ലെങ്കില്‍ ഉച്ചത്തില്‍    അലറാം 


    എന്റെ പേര് കേട്ടിട്ട് തന്നെ കാലങ്ങളായി,മറന്നു പോയിരിക്കുന്നു ഞാന്‍ തന്നെ .എന്നെ തന്നെയും ..പലപ്പോഴും പരിചയക്കാര്‍ വീട്ടില്‍ വിരുന്നിനു വരുമ്പോള്‍ പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന വാചകങ്ങള്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ ചേര്‍ക്കുന്ന മങ്ങിയ വികൃത ഉച്ചാരണം,ആ പേരിന്റെ ഭംഗി തന്നെ നഷ്ടപ്പെടുത്തി .ഒരു നിഴലുപോലെ പിന്തുടരുന്ന എന്റെ അന്തര്‍മുഖത്വം സമയത്തിനനുസരിച്ച് നീളുകയും കുറുകുകയും ....
സമയം വേണ്ടുവോളം ,സായാഹ്നം  നിഴലുപോലെ നീണ്ടു കിടക്കുന്നു .പകലിനു തന്നെ നിരാശ ,രാത്രിക്ക് അതിലേറെ
അത്രയ്ക്ക് അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു പകലിന്റെ ഓരോ നിമിഷ തുടിപ്പുകളും രാത്രിയുടെ മുരടനക്കങ്ങളും ശ്വാസ നിശ്വാസങ്ങളും ...

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ